Dziś napiszę o temacie, który często nie jest zrozumiany i właściwie można go określić jednym zdaniem:
Aby pomoc była pomocą, to „Nie przesadzajmy z pomaganiem”
Zarówno w biznesie, jak i w rodzinie, czy też w stosunku do pracowników, czy menedżerów. Gotowe rozwiązania, szybkie odpowiedzi na pytania JAK to zrobić – zamiast pomagać, ubezwłasnowolniają i ograniczają w większości przypadków, szczególnie, gdy są narzucane.
Wszystko przygotowane dla kogoś, za kogoś, dla jego dobra? A może za dużo? A może niepotrzebnie? A potem narzekamy na brak samodzielności i odpowiedzialności oraz zaangażowania.
Pomoc potrzebna jest tylko wtedy i tylko w obszarach, gdy druga osoba sobie sama nie może poradzić. Jednak, gdy taka możliwość istnieje – zawsze warto ją wykorzystać. Nawet w bardzo trudnych sytuacjach, warto choć trochę uaktywnić i zaangażować kogoś, bowiem w innym przypadku pomoc nie zadziała jak pomoc a czasem może wręcz zaszkodzić, bo odbiera człowiekowi jego własną moc.
- Pomaganie za dużo – nie jest pomaganiem, tylko naciskiem
- Pomaganie wtedy, gdy nie jest potrzebne – nie jest pomaganiem, tylko wtrącaniem się
Osoba pasywna włącza w swój obieg energii inne osoby lub rzeczy poprzez poddanie się im, głównie poprzez przekazanie im władzy nad sobą.
Umysł nie jest w stanie skutecznie konkurować z naszymi emocjami. Przywiązanie, które jest charakterystyczne dla postawy pasywnej, jest sprzeczne z dążeniem ciała do uwolnienia się od toksycznych, pochłaniających jego energię celów.
Gdy zrozumiemy nasze potrzeby emocjonalne, już nigdy o nich nie zapomnimy. Gdy uświadomimy sobie źródła naszego niezadowolenia, nie wymażemy ich ze świadomości.
Musimy dokonać zmian. Zdolność podejmowania decyzji oznacza jednak posiadanie aktywnej mocy.
Niestety, na ogół uświadamiamy sobie istnienie osobistych potrzeb wtedy, gdy już tkwimy w określonych układach. W takiej sytuacji trudno jest znaleźć zadowalające rozwiązanie.
Nasze narządy gromadzą energię wszystkich naszych dotychczasowych przeżyć, zwłaszcza relacji z otoczeniem, jednym słowem – naszą biografię.
Odmienną grupę stanowią osoby typu aktywnego. Same są dla siebie motorem i samodzielność uważają za rzecz najważniejszą. Ich energia jest ukierunkowana na samoświadomość, siłę wewnętrzną i wytrzymałość emocjonalną. Osoba niezależna potrafi zrobić wszystko, co jest konieczne, aby utrzymać równowagę ciała, umysłu i duszy.
Grupy wsparcia dla chorych osób często pomagają rozbudzić nową świadomość.
- Zauważając własne potrzeby i analizując swoją sytuację, uczestnicy często przyznają, że ich dotychczasowe życie nie pasuje do osoby, jaką się stają, i że nie służy ich zdrowiu.
- Uświadamiają sobie, że muszą coś zmienić.
- W procesie uzdrawiania uczą się uniezależniać od rzeczy i ludzi, którzy pozbawiają ich ciało energii.
A co z tzw. „pomocą” dla zdrowych osób, czyli wsparciem w trudnych chwilach lub kryzysie?
- Czy pomaga rozbudzić nową świadomość?
- Czy pomaga się rozwijać?
Bardzo polecam sposób podejścia opisany akronimem ALOHA
Nie jest przypadkowe, że ALOHA to: „Przychodzę do Ciebie z szacunkiem”
Akronim ALOHA jest bardzo pomocny nie tylko w sytuacjach pomocy, jako takiej, lecz również w sytuacjach konfliktu, na przykład w biznesie, rodzinie, czy też wśród przyjaciół.
- Ask – pytam rozmówcę, czego na tę chwilę potrzebuje
- Listen – słucham z cierpliwością i otwartością, bez własnych szybkich rozwiązań;
- Observe – obserwuję nasze emocje, swoje i rozmówcy
- Help – pomagam tak, jak rozmówca potrzebuje, nie więcej ani mniej, ani po swojemu, gdyż odniosę się do jego treści a nie swoich myśli;
- Ask again – pytam ponownie, aby upewnić się, że się dobrze zrozumiałam rozmówcę.
A co w sytuacjach, gdy „lepiej wiemy” niż ktoś, z kim rozmawiamy? Widzimy, że potrzebna mu pomoc, chcemy pomóc, lecz czy aby na pewno wtedy pomagamy tej osobie, czy raczej powinniśmy pomóc wtedy sobie?
Równie ważne jest bowiem zastosowanie ALOHA do samego/samej siebie – „Nie możesz pomagać innym, jeśli najpierw nie zadbasz o siebie”
A gdy nie jesteś pewien? Zajrzyj tutaj – Jak naturalnie wspierać osoby w kryzysie
