Potrzeba silnych doznań to drugi ośrodek świadomości w naszym codziennym życiu.
Niezaspokojone poczucie bezpieczeństwa gwarantuje pozostanie na pierwszym poziomie świadomości – uzależnienie od wydarzeń i emocji, które źródła mają w psychice człowieka je przeżywającego.
Pierwsze oznaki poczucia bezpieczeństwa sprawiają, że gonitwa za bezpieczeństwem nie daje satysfakcji. Okazuje się teraz, że aranżowanie określonych sytuacji i manipulowanie ludźmi dla dostarczenia sobie przyjemnych doznań umożliwiają ciągłą zmienność życia i zaspokajają potrzebę odczuwania, że życie jest interesujące – ta potrzeba jest skutkiem dominujących cech psychicznych na drugim poziomie egzystowania – nudy, frustracji, rozczarowania, niezrozumienia.
Psychologiczna pogoń za bezpieczeństwem okazała się na tyle frustrująca, zwłaszcza po uświadomieniu sobie jej próżności, że dla ukojenia ego potrzebne są teraz przyjemne przeżycia, które ułatwią stłumienie kompleksów z poprzednich dni i zapomnienie. Przyjemności czerpane raz po raz z takich samych sytuacji, dają te tę możliwość.
O ile na poziomie przetrwania ważna była ciągłość doznań, teraz naczelnym motywem jest powtarzanie.
Głód przyjemnych doznań najlepiej uwidacznia się w relacjach seksualnych, powtarzanych wiele razy, za każdym razem dających pewne przyjemne odczucia, ale w końcu i tak prowadzących do znudzenia, o ile świadomość nie potrafi przemienić tej energii w wyższe sfery istnienia.
„Więcej i przyjemniej” – oto hasła tego poziomu świadomości. Postrzeganie świata wciąż jest fragmentaryczne, ale w tym widzeniu po raz pierwszy zauważany jest inny człowiek. Nadal funkcjonuje to na zasadzie przedmiotowego wykorzystywania innych ludzi do zaspokajania własnych potrzeb, tyle że teraz jest ono już ze zrozumieniem, że ludzie są potrzebni. Alienacja/samotność, jaskrawa na poziomie przetrwania, znacząco się zmniejsza.
Typowym przykładem drugiego poziomu jest amant Playboy człowiek uganiający się za kobietami dla samego ich zdobycia i dostarczenia sobie przyjemności w relacji z nimi. Po poznaniu nowej zdobyczy okazuje się jednak, że jest ona tak jak wszystkie inne. Zostaje więc porzucona i podboje trzeba ponowić.
Podobna relacja występuje w wieku młodzieńczym, gdy pogoń za osobami innej płci jest interesującą zabawą. Brak jest tylko pewnego jej efektu, który dawałby satysfakcję, wynikającą ze zrozumienia, czemu to wszystko służy. Gdzieś w głębi czai się odczucie niepewności takich doznań bazujące na prędkości relacji w których inny człowiek traktowany jest przedmiotowo. Wiesz że coś w tym zachowaniu jest nie w porządku, ale nie potrafisz tego wychwycić i zmienić i nawet ciągła adoracja i nadzwyczaj przyjemne doznania nie mogą zmniejszyć wrażenia że życie jest płytkie i bezsensowne. Jest to pierwszy sygnał w rozwoju świadomości który popycha człowieka do poszukiwania innego człowieka i porozumienia z nim.
- Człowiek na drugim poziom istnienia jest pokojowo nastawiony do świata, jego zachowanie jest biegunową przeciwnością pierwszego etapu życia. Dopiero frustracja wynikła z niemożności doznania spełnienia na tym etapie spowoduje poczucie agresji i przemocy, które rozkwitną na trzecim poziomie funkcjonowania.
- Jeżeli zablokowane jest wyrażenie przyjemności i doznawanie przyjemności, człowiek drugiego poziomu będzie próbował aranżować sytuacje negatywnych intensywnych odczuć – to często ludzie uzależnieni od szukania silnych wrażeń namiętnie oglądający horrory w kinie i w życiu, systematycznie prowokujący agresję w innych, wszczynający sprzeczki i kłótnie – znajdują się w sytuacjach gdzie niemożliwe jest zaspokojenie ich potrzeb.
- Perwersyjna formą tego poziomu jest szczycenie się doznawanym przez siebie niespełnieniem i znużeniem, ochocze zanurzenie się w poczuciu pustoty życia.
