Pragnienie aktywności fizycznej to uniwersalne pragnienie ruchu i ćwiczenia mięśni.
Zaspokojenie tego pragnienia daje radość z własnej witalności, niezaspokojenie budzi niepokój i nerwowość.
Pragnienie to skłania ludzi do energicznej aktywności fizycznej, między innymi do uprawiania sportu.
Pragnienie aktywności fizycznej jest dla nas naturalne, bez względu na jakiekolwiek korzyści dla zdrowia. Nie wszyscy jednak maja je w tej samej intensywności i nie dla wszystkich jest ono kluczowe w codziennym życiu.
Ludzie o silnym podstawowym pragnieniu aktywności fizycznej stanowią ok. 20% populacji, dążą do aktywnego trybu życia. Ćwiczenia lub uprawianie sportu są dla nich ważne i poświęcają na to dużo czasu. Wiele aktywnych fizycznie osób amatorsko uprawia sport, by utrzymać dobra formę. Cenią sobie sprawność, siłę i kondycję.
Typowe dla nich cechy osobowości to aktywność, energia, sprawność, zapał do ruchu, dziarskość, zainteresowanie swoim ciałem.
Ludzie o słabym podstawowym pragnieniu aktywności fizycznej stanowią ok. 20% populacji i wolą siedzący tryb życia. Potrzebują zachęty i przyczyn zewnętrznych – na przykład zdrowotnych – by ćwiczyć regularnie.
Typowe dla nich cechy to niemrawość, ospałość, bierność, senność i mała ruchliwość.
Ludzie o elastycznym podejściu do aktywności fizycznej stanowią ok. 60% populacji i aktywność fizyczna nie jest kluczowym motywatorem w ich życiu. Gdy mają inne ważne dla nich wartości, aktywność może spaść na plan dalszy. Może zdarzyć się tak, że dbają o ruch i kondycję z zupełnie innych powodów.
Poznaj wszystkie Wewnętrzne motywatory
