Honor/Pryncypialność to pragnienie, by postępować moralnie.
Zaspokojenie tego pragnienia powoduje poczucie lojalności, podczas, gdy niezaspokojenie powoduje poczucie winy i wstydu.
Honor dotyczy przede wszystkim przestrzegania tradycyjnych reguł zachowania. Honor motywuje nas do lojalności wobec rodziców i rodu. Sprawia, że jesteśmy dumni ze swojego dziedzictwa etnicznego. Skłania nas do tego, by być człowiekiem uczciwym, lojalnym, godnym zaufania i odpowiedzialnym.
Honor skłania nas do osobistych poświęceń, koniecznych, by wypełnić swój obowiązek.
Honor jest korzystny ze względu na przetrwanie, ponieważ motywuje ludzi do życia w niewielkich grupach rodzinnych lub rodach. Żyjąc w ten sposób, korzystają oni z pomocy i obecności innych.
Wojskowy kodeks honorowy pozwala utrzymać solidarność wśród żołnierzy.
Dwie SKRAJNOŚCI to:
Ludzie o silnym podstawowym pragnieniu Honoru to ludzie prawi. Często skupieni są na sprawach związanych z charakterem, moralnością i zasadami. Zwykle są lojalni wobec swojej grupy etnicznej oraz rodziców.
Przejawiają takie cechy osobowości, jak: odpowiedzialność, szczerość, uczciwość, lojalność, bycie godnym zaufania, prawdomówność, sprawiedliwość.
Ludzie o słabym podstawowym pragnieniu Honoru są oportunistami i dbają o własne interesy. By osiągnąć istotny dla siebie cel, skłonni są dążyć do niego „po trupach”. Często są przekonani, że każdy czuje tylko dla siebie. Sądzą, że nie ma nic złego w zmianie decyzji i złamaniu danego słowa, jeśli okoliczności się zmieniły.
Przejawiają takie cechy jak: interesowność, oportunizm, skłonność do niedotrzymywania obietnic.
oprócz Skrajności jest jednak RÓWNOWAGA, ROZSĄDEK – WŁASNY
czytaj dalej Pomiędzy Zasadami
