BLOG Psychologiczno – Filozoficzny o PRZEŁOMOWYCH ZMIANACH w Życiu osobistym, rodzinnym i zawodowym
BLOG Psychologiczno – Filozoficzny o PRZEŁOMOWYCH ZMIANACH w Życiu osobistym, rodzinnym i zawodowym
Przełomowe Rozmowy

Rozmowy z filmem Tost. Historia chłopięcego głodu

Film S.J. Clarksona to ekranizacja autobiografii brytyjskiego pisarza, kucharza i dziennikarza kulinarnego Nigela Slatera.  Stwierdził on że „Tost. Historia chłopięcego głodu” to „najbardziej intymny pamiętnik napisany o jedzeniu”.

Chłopiec, którego największa pasją jest gotowanie, mieszka razem z  ojcem, (który twierdzi, że z synem jest „coś nie tak”) i chorą matką, nie najlepszą kucharką. Nigel chodzi do szkoły, nie lubi mleka, a na obiad najczęściej jada tosty z masłem. Jego świat staje do góry nogami, gdy matka umiera, a w życiu chłopca i jego ojca pojawia się pomoc domowa, pani Potter.

Tost nie jest tylko i wyłącznie historią o poznawaniu nowych smaków czy dążeniu Nigela do spełnienia swoich marzeń dotyczących gotowania.

Historia chłopięcego głodu to przede wszystkim opowieść o ludziach. Film pokazuje relacje Nigela, ekscentrycznego chłopca, z dorosłymi i rówieśnikami. Na różnego rodzaju problemy patrzymy oczami dziecka. Śledzimy jego relacje z ojcem, próby poprawy ich, właśnie przez gotowanie.

Widzimy starania chłopca, brak porozumienia z ojcem, który nie umie rozmawiać z synem, nie potrafi okazywać uczyć i nie widzi samotności chłopca. Oglądamy rywalizacje między bohaterem a macochą. Nigel i pani Potter walczą między sobą o uwagę i miłość Slatera, ich bronią są umiejętności kucharskie i przygotowane potrawy, a areną kuchnia.

W roli Nigela radzą sobie bardzo dobrze  Freddie Highmore i Oscar Kennedy.

„To wzruszający film, który można porównać do… tostu, z chrupiącą skórką, którą są zabawne sceny m. in. rozmowy dzieci o świecie dorosłych i miękkim środkiem – istota filmu, w którym każdy znajdzie dla siebie jakąś radę czy przestrogę życiową. Film Clarksona ma w sobie jednak coś słonego, mianowicie widz może poczuć pewien niedosyt po skończeniu oglądania, gdyż najbardziej interesująca część życia młodego bohatera jest zbyt krótka, przez większość filmu oglądamy chłopca, który marzy o nauce gotowania, a kiedy już możemy zobaczyć jak spełnia swoje marzenia, film kończy się”

Mimo to czas poświęcony na pooglądanie historii Nigela Slatera nie będzie czasem straconym. Nigela możemy obecnie oglądać, chociażby na Instagramie

 

Piękna muzyka, między innymi: