„The Best of Me” – Dla ciebie wszystko” to niezwykła historia oparta na bestsellerowej powieści Nicholasa Sparksa.
Dawson i Amanda byli kiedyś szaleńczo zakochanymi w sobie nastolatkami. Ich drogi rozeszły się jednak w burzliwych okolicznościach. Po 20 latach spotykają się na pogrzebie najlepszego przyjaciela.
Wraz ze wspomnieniami wraca miłość, ale powody, przez które kiedyś się rozstali, są wciąż żywe. Być może teraz stanowią jeszcze większe zagrożenie.
Dawson Cole i Amanda Collier – Chłopak z nizin społecznych, wychowany w rodzinie cieszącej się najgorszą sławą w całym hrabstwie Pamlico i dziewczyna z dobrego domu marząca o tym, by zostać nauczycielką. Chcieli być razem, ale los ich rozdzielił. Po latach uczucie powraca, a z nią przeszłość i tajemnice…
Strach o bezpieczeństwo w rodzinie, zagrożenia, walki, ucieczki i brak akceptacji …. oraz miłości.
Niezwykłe połączenia, które bardzo pasują do Pierwszego Ośrodka rozwoju ludzkiej świadomości, o którym pisałam w poprzednim artykule.
(Na pierwszym poziomie świadomości nie istnieje pojęcie Wolności…)
Na pierwszym poziomie bywamy czasem w życiu, prawda?
A jednak – ta niezwykła historia miłosna opowiada o losach pierwszej miłości i o wyborach, których musimy dokonywać dążąc do szczęścia.
- Wykroczenie poza pierwszy poziom egzystencji możliwe jest poprzez zrozumienie i egzystencjalne doświadczenie tego, że brak poczucia bezpieczeństwa tworzony jest w obrębie własnego umysłu, a pokarmem dla tego działania jest tresura, jakiej doznaliśmy w wieku dziecięcym i szkolnym od dorosłych i postaci autorytatywnych, którzy sami byli uzależnieni od lęku i zagrożenia.
Proces uczenia się społeczeństwa opiera się bowiem na bezkrytycznym przyjmowaniu na wiarę wszystkiego tego co mówią nauczyciele – od matematyki poprzez geografię po filozofię i religię – w tym procesie dziecko utrzymywane jest w poczuciu własnej mniejszej wartości – „Jak dorośniesz to zrozumiesz, że tak jest” „Jesteś za młody żeby ze mną dyskutować” „Ja już mam tyle lat, tyle cierpienia doznałam, że wiem, co to znaczy”, „Co ty możesz powiedzieć o życiu”?
- Inną drogą wyjścia poza pierwszy poziom jest obserwacja kiedy i w jakich okolicznościach własne lęki są faktycznym efektem działania czynników zewnętrznych, a kiedy są jedynie mentalną interpretacją własnych potrzeb psychopatologicznych.
- Kolejna metoda to świadome wychodzenie z sytuacji zagrożenia jakie interpretujemy i obserwacja źródła, z którego powstaje lęk oraz neurotyczne zachowania służące jego podtrzymaniu – to jeszcze inna metoda wyjścia do poziomu większej energii twórczej.
- Skutecznym sposobem jest też przejaskrawienie sytuacji lękotwórczych, aranżowanie ich tak, by w danym wydarzeniu widoczne było wyłącznie to jedno zagrożenie, by nie można było z niego uciec.
Wszystkie te metody i zachowania wyjścia poza pierwszy poziom egzystencji mogą zostać tak skutecznie zintegrowane w nieświadomości, że może nastąpić oswojenie z lękiem i zaakceptowanie jego nieuchronnej obecności w życiu. (najemnicy kierowcy rajdowi, kaskaderzy, alpiniści, to przykłady takich właśnie integracji lęku że zostaje on zaakceptowany jako towarzysz życia)
Choć nie jest to uwolnienie się od uzależnienia pierwszego poziomu, stanowi duży krok naprzód w ewolucji rozwoju świadomości, gdyż umożliwia względnie trzeźwe podejmowanie decyzji w sytuacjach wymagających szybkiego działania, gdy emocje i słabostki mogłyby okazać się przeszkodą.
Warto zobaczyć, jak to oswojenie z lękiem i wychodzenie z poziomu opartego na przeżyciu, urzeczywistnia się i integruje.
Piękny film, piękna muzyka. Zapraszam.