Potrzeba dominowania
Motyw braku, obecny na dwóch pierwszych poziomach jest widoczny także i tu w procesie rozwojowym.
Często dotyczy na początku dzieci, młodzieży, lecz na poziom ten „wskakują” też często dorośli w różnych chwilach życia. Czasem na bardzo długo. Czasem na zawsze.
Poczucie niedostatku materialnego pierwszego poziomu zostało już usunięte, poczucie niedoboru przyjemności drugiego poziomu też nie doprowadziło do uzyskania spełnienia, świadomość zmienia więc kierunek poszukiwań i teraz jej obiektem będzie zwycięstwo, zwiększanie własnego prestiżu w świecie, gonitwa za dominacją nad innymi ludźmi, pomnażanie bogactwa materialnego, (które jest widziane jako sposób na stworzenie sobie takiego otoczenia, które zaspokoi wszystkie potrzeby oczekującego – rzecz jasna za pieniądze lub pochlebstwa).
Ego ujawnia się tutaj w najlepszej znanej postaci – dumy, arogancji, opryskliwości wobec ludzi, którzy odważają się preferować inne wartości i z którymi niemożliwe jest nawiązanie kontaktu na wspólnej płaszczyźnie finansowego dominowania i wyzysku. Chęć manipulowania ludźmi i sytuacjami podporządkowana jest celowi utylitarnemu i stworzeniu grupy ludzi, wśród których dany człowiek jest najlepszy, jest ich liderem.
