Film UKRYTE PIĘKNO – Osobista tragedia sprawia, że pewien nowojorski specjalista od reklamy popada w głęboką depresję. Jego znajomi opracowują niekonwencjonalny plan, by wyleczyć go z choroby. Wykorzystują pojęcia, z którymi był bardzo związany ich przyjaciel – Miłość, Czas i Śmierć.
Howard mówił bowiem, że pojęcia te dotyczą każdego – że wszystkie ludzkie żądze i obawy wynikają z miłości, chęci zatrzymania czasu i lęku przed śmiercią, Wierzył, że te trzy rzeczy łączą wszystkich ludzi na Ziemi – pragnienie miłości, potrzeba czasu i strach przed śmiercią.
Po osobistej tragedii napisał listy do tych „pojęć”, listy, które dały przyjaciołom zaczątek pomysłu, jak pomóc Howardowi poradzić sobie z zaistniałą sytuacją:
Czasie – mówią, że leczysz rany, ale nie wspominają, że niszczysz wszystko, co dobre na świecie, że zmieniasz piękno w pył. Jesteś dla mnie tylko skamieniałym drewnem, martwą tkanką, która nie chce się rozłożyć, jesteś niczym…
Droga śmierci – spowija Cię tyle opowieści, powodujesz tyle bólu i strachu, ale dla mnie jesteś papierowym tygrysem, żałosnym i bezradnym pracownikiem średniego szczebla, nie możesz nawet przeprowadzić prostej transakcji…
Droga miłości – żegnaj…
Bardzo niekonwencjonalne dialogi, spojrzenia oraz wzruszające podejście, są warte przeżycia.
Szczególnie zachwycił mnie fragment, gdy Miłość odpowiada Howardowi, że nie pozbędzie się jej tak łatwo, że to nie my wybieramy kogo mamy kochać i kto ma kochać nas. Mówi, że „Jestem w Tobie, bo jestem we wszystkim, czy to się Tobie podoba czy nie. Jeśli się z tym pogodzisz, to wróci Ci chęć życia”
Bo Miłość Niejedno ma imię … i zawsze jest w tym, co się wydarza Ukryte Piękno, którego na pierwszy rzut oka nie widać.
