Wielu szefów zespołów, wielu rodziców, zastanawia się, co ma wspólnego inteligencja z motywacją i jak zmotywować ludzi, gdy każdy ma kompletnie inne indywidualne procesy motywacyjne?
W nas samych, procesy te zależą w pierwszym rzędzie od motywów nieświadomych, naszych osobistych przestrzeni wartości, czyli Motywatorów Wewnętrznych. A każdy ma inne i w zespole warto je poznać i zaspokajać na bieżąco.
Człowiek jest też nie tylko kimś dbającym o sens i wartości. Posługuje się własnym systemem poznawania świata, własnym językiem, spostrzeżeniami i nazwami. Jest też osadzony w różnych obszarach funkcjonowania.
Niezwykle istotne jest wiec również pobudzanie konkretnych obszarów (typów) inteligencji właściwej dla każdego z nas. Inaczej widzimy i poznajemy świat niż druga osoba.
Dla niektórych normalne jest, że widzą i zapamiętują cyfry i związki przyczynowo skutkowe, dla innych zaś naturalne jest widzieć świat poprzez ruch lub muzykę, a cyfry są jakimiś dziwnymi znakami, kompletnie nie trafiającymi do percepcji.
Według koncepcji inteligencji wielorakich Gardnera, człowiek od urodzenia może być wyposażony w różne typy inteligencji. Między innymi od procesu wychowania we wczesnym dzieciństwie, zależy rozwój danego typu inteligencji. Można ją stymulować lub hamować.
Gdy pobudzamy konkretne obszary naszej inteligencji, rozwijamy się z inną energią, bez ciężarów i wymuszeń, w swoim tempie, tak, jak to dla nas najlepiej.
To my decydujemy o jakości naszego życia. Nawet gdy już jesteśmy ukształtowani.
Poszukując energii i siły w sytuacjach trudnych, warto sięgnąć po zasób własnej inteligencji i poznać każdego z członków zespołu również w tym aspekcie.
Potrzebujemy wzmacniać sami siebie, ponieważ nikt za nas tego nie zrobi. Możemy też wspierać kogoś lecz i tak każdy musi to zrobić sam.
Inteligencja nie jest prostym zestawem cech. W zależności od tego w jaką inteligencję zostaliśmy wyposażeni w dniu narodzin i jaka była stymulowana potem, taką mamy jakość życia.
Z biegiem lat jest łatwiej wykorzystać swoją inteligencję wieloraką, niż młodym ludziom, którzy nie mają własnych doświadczeń kryzysowych. Inteligencja i doświadczenie pomagają nam dorosłym choćby zrozumieć, że wszystko dzieje się w sposób sinusoidalny.
Rozwinięcie w sobie wewnętrznej motywacji pomaga z kolei powiedzieć sobie, że ok, może jest i źle i kryzysowo, lecz mam w sobie własną moc, która mi pomaga.
Warto poznać, jakim językiem można porozumieć się z kimś. Warto też wiedzieć, czego robić nie należy, aby mu nie szkodzić.
Motywacja do zmian następuje bardzo szybko, nie trzeba jej szukać. Warto rozwijać te obszary, do których mamy skłonność oraz też wszechstronność.
CO ROBIĆ, A CZEGO NIE ROBIĆ:
Inteligencja logiczno – matematyczna to szukanie racjonalności – matematyczne myślenie abstrakcyjne doświadczane jest jako podstawowa realność. Osoby z tym typem iteligencji dominującej, mogą nie rozumieć wielu metafor, zawodów sztuki, duchowości. To, co dla osoby humanistycznej jest jasne, to dla tej osoby jest abstrakcją. I odwrotnie.
Gdy mamy do czynienia z osobą o inteligencji logiczno matematycznej, nie uogólniajmy, nie dawajmy zbyt wysublimowanej kultury, ona nie lubi abstrakcji. Maila będzie pisać bardzo długo a zadanie logiczne rozwiąże z radością i szybko. Mobilizowanie edukacyjne do uogólnien będzie trudne i przeciwskuteczne.
Inteligencja przyrodnicza – to upodobanie do przebywania na łonie przyrody. Osoby takie nie akceptują przemocy międzygatunkowej nie lubią podejścia mechanistycznego. Odizolowanie ich od natury może prowadzić do depresyjnych odczuć. Ważne, aby budowały kontakt z przyrodą i były w środowisku. Warto wykorzystać ich zmysł naukowca.
Inteligencja językowa – osoby z tym typem inteligencji, szybciej niż inne mówią, nie maja typowych wad logopedycznych, trudności w mówieniu i wysławianiu się. Lubią uczyć się języków.
Czytanie, pisanie, pamiętniki, opowiadania, nowe słówka, to ich żywioł.
Nie lubią – chaosu językowego, przeklinania, środowisko kaleczącego mowę, a brak książek, rozmów, może być dla nich cierpieniem, a na pewno je demotywuje.
Inteligencja wizualno – przestrzenna – osoby o tym typie inteligencji nie lubią chaosu , nieładu, kakofonii, dla nich całkiem naturalna jest przestrzeń manualna. Razi je brzydota i nieład.
Lubią zabawy przestrzenią, eksplorowanie przestrzeni. Maja naturalny GPS, mają wyczucie estetyczne. Gdy są zamknięte w brzydkiej przestrzeni – będą cierpieć, to elementy demotywujące. Zmuszone do życia w takim świecie, często na początku nie zwracamy na to uwagi, lecz potem to się odzywa i boli oraz zniechęca.
Inteligencja muzyczna – osoby z tym typem inteligencji mają niezwykłą wrażliwość na dźwięki, poczucie muzyki. Nieharmoniczny dźwięk sprawia im ból.
Proste frazy są czymś zakłócającym, więc poszukują delikatnych rytmów. Ich przestrzeń to rytm, zabawa, śpiew, dźwięki harmoniczne. Gdy brak muzyki, lub jest hałas i dysharmonia – powoduje to cierpienie i niepokój wewnętrzny.
Inteligencja ruchowa – dotyczy psychomotoryki, koordynacji ruchowej. Osoby z tym typem inteligencji budują precyzyjność manualną, ruch precyzyjny, działanie, kinestetykę.
Dywagowanie , analizowanie, szybko je zmęczy, tak, jak introwertyzm i izolacja. Motywuje zaś działanie, współdziałanie, wszystko to, co głęboko w ruchu
Inteligencja refleksyjna – osoby z tym typem inteligencji lubią skojarzenia, są często też bardziej introwertyczne, szybciej odczuwają i mówią o własnych emocjach. Mogą być niezrozumiane przez osoby z inteligencją logiczno – matematyczną.
Odróżniają uczucia, myślenie i działanie, co dla wielu pozostałych typów inteligencji jest bardzo trudne. Rozumieją zależności, relacji, poszukują też zależności w świecie.
Nie lubią racjonalizmu i hipernaturalizmu i spłycania powiązań. Badają ludzkie motywacje. Koncentrują się na człowieku.
Gdy na przykład ktoś pracujący z ludźmi (psycholog, trener, lekarz) – nie ma tej inteligencji, może często badać i traktować ludzi, jak maszyny, negować obszary duchowe i ezoteryczne, a dla jego klientów być może będą właśnie potrzebne: rozmowa, dyskusja, relacje f2f, bycie w małych grupach.
Osoby refleksyjne demotywuje porządkowanie, zbyt duża precyzyjność i małostkowość.
Inteligencja społeczna – osoby o tym typie inteligencji ciekawi to, jak funkcjonujemy, jako ludzie w grupie. Identyfikują się z grupami i ludźmi. Naród jest dla nich istotną wartością. Bywają liderami grup, bo lepiej rozumieją potrzeby grupy. Czują grupę. Rozumieją rzeczywiste a nie deklarowane nastroje w grupie, nie podchodzą politycznie.
Motywuje je zmiana, sieć, interakcje, demotywuje natomiast stagnacja, brak ludzi, samotność, izolacja, brak zabawy grupowej, brak dynamizmu.
I CO Z TEGO WYNIKA:
- Gdy znamy dominującą inteligencję – to na niej warto budować i rozwijać swoje życie – ma ona moc uszczęśliwiającą. Należy w niej wspierać dzieci, współpracowników i swoich bliskich
- Druga po kolei, to często inteligencja, która być może nie została rozwinięta w okresie edukacyjnym, warto się jej przyjrzeć i zobaczyć jak teraz nas wesprze,
- Trzecia w kolejności to często wspierający nas obszar rozwoju. Ma duży wpływ, lecz dłuższe działanie w tym obszarze może być dla nas demotywujące
- Poniżej dwóch punktów w wynikach to najprawdopodobniej aktywności, których nie lubimy. Dzieci do nich zmuszane mogą odczuwać je jako cierpienie.
Warto sobie i innym dawać doświadczenia, które są w obszarze zgodnym z profilami inteligencji.
Zmuszanie może wywoływać cierpienie, im wcześniej , tym będziemy mieć szczęśliwe, utalentowane i skuteczne działania.
A co jest nieskuteczne? Im bardziej odejdziemy od siebie, tym bardziej działamy pod prąd własnego potencjału i niszczymy swoje motywacje i tym samym możliwości.
- Poznajmy i wykształcajmy swoją inteligencję, nawet, jak jesteśmy dorośli.
- Dawajmy innym takie doświadczenia, które są zgodne z ich profilem.
- Być może wielu z nas jest ofiarami takiego zabijania potencjału, lec zmożemy to zmienić i z powrotem wykształcać w sobie swoje inteligencje.
- Nie pomoże kupowanie, ochranianie i pomaganie w innych przestrzeniach, jeśli nie wzmocnimy tych właściwych, indywidualnych profili inteligencji, bo to i tak będzie pod prąd, uruchomiony mechanizm zmęczenia, wypalenia, przetrwania zamiast rozwoju.
Przeczytaj więcej Inteligencje
